Miejsce zamieszkania dzieci

Zgodnie z art. 26 § 1 kodeksu cywilnego miejscem zamieszkania dziecka pozostającego pod władzą rodzicielską jest miejsce zamieszkania rodziców. Miejscem zamieszkania w świetle praw nie jest konkretny adres, ale miejscowość w której dana osoba przebywa z zamiarem stałego pobytu. Jeżeli więc dziecko wychowuje się w domu z obojgiem rodziców, a każdemu z nich przysługuje pełnia władzy rodzicielskiej jego miejscem zamieszkania jest miejscowość położenia domu jednorodzinnego.

Często zdarza się jednak, że w obliczu różnych sytuacji życiowych o miejscu zamieszkania dziecka musi zdecydować Sąd. Sąd opiekuńczy rozstrzyga o tym gdzie znajduje się miejsce zamieszkania dziecka na przykład w obliczu rozwodu jego rodziców, ich separacji faktycznej lub prawnej, czy też po rozpadzie związku konkubenckiego. Jeżeli władza rodzicielska przysługuje na równi obojgu rodzicom mającym osobne miejsce zamieszkania, miejsce zamieszkania dziecka jest u tego z rodziców, u którego dziecko stale przebywa. Jeżeli dziecko nie przebywa stale u żadnego z rodziców, jego miejsce zamieszkania określa sąd opiekuńczy.

Istotnym jest, że Sąd nie ustala konkretnej miejscowości, w której będzie zamieszkiwało, ale określa, że miejscem zamieszkania dziecka będzie każdorazowo miejsce zamieszkania tego z rodziców, któremu wyłącznie przysługuje władza rodzicielska lub któremu zostało powierzone wykonywanie władzy rodzicielskiej.
Jeżeli więc z rozstrzygnięcia Sądu wynika, że miejscem zamieszkania dziecka jest miejsce zamieszkania ojca, to niezależnie od miejscowości, w której się znajdują, nawet w przypadku przeprowadzki i przeniesienia się do innej miejscowości ustalenia Sądu pozostają aktualne.