W dniu 8 marca 2020 r. weszła w życie ustawa o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych. Ustawa wprowadza definicję pracy zdalnej i reguluje zasady jej wykonywania.
Zgodnie z ww. ustawą praca zdalna (home office) polega na wykonywaniu przez czas oznaczony pracy określonej w umowie o pracę, poza miejscem jej stałego świadczenia. Jeśli pracodawca zdecyduje się na wprowadzenie pracy zdalnej w zakładzie, pracownik nie może odmówić. Pracodawca ma z kolei obowiązek poinformowania pracowników o zasadach pracy zdalnej. Charakter pracy musi odpowiadać zakresowi obowiązków pracownika i jego kwalifikacjom. Jeśli ze względu na warunki i stosunki panujące w domu pracownik nie ma możliwości świadczenia pracy w miejscu zamieszkania, powinien zgłosić ten fakt pracodawcy, który wyznaczy inne miejsce wykonywania obowiązków służbowych.
Na pracodawcy ciąży obowiązek wyposażenia pracownika w odpowiednie narzędzia i materiały potrzebne do wykonywania pracy. Nie może on nakazać pracownikowi korzystanie ze sprzętu prywatnego zatrudnionego, gdyż to pracodawca ponosi koszty organizacji pracy. Strony mogą jednak zawrzeć porozumienie, mocą którego ustalą zasady korzystania przez pracownika z własnych urządzeń lub materiałów.
Home office to jedynie zmiana miejsca świadczenia pracy, pozostałe warunki pracy i płacy nie ulegają zmianie.
Jeśli w czasie pracy zdalnej dojdzie do wypadku, będzie on uznany za wypadek przy pracy.
Patrycja Cichoń
Asystent prawny